Μια μελέτη από ερευνητές στην Ολλανδία διαπίστωσε ότι σχεδόν τα δύο τρίτα των παιδιών που επιθυμούσαν να ανήκουν στο αντίθετο φύλο ως έφηβοι, τελικά αισθάνθηκαν άνετα με το βιολογικό τους φύλο στην πρώιμη ενήλικη ζωή.
Η 15ετής μελέτη, η οποία διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Groningen της Ολλανδίας, παρακολούθησε τα ποσοστά δυσφορίας για το φύλο 2.772 συμμετεχόντων στη μελέτη από την ηλικία των 11 έως 26 ετών. Στα πρώτα στάδια της μελέτης, το 11% των συμμετεχόντων ανέφερε την επιθυμία να είχε γεννηθεί ως το αντίθετο φύλο. Καθώς μεγάλωναν, ο αριθμός αυτός μειωνόταν σταθερά και τελικά έπεσε στο 4% περίπου των συμμετεχόντων που επιθυμούσαν να είχαν γεννηθεί ως το αντίθετο φύλο κατά την τελευταία παρακολούθηση, η οποία ήταν συνήθως στην ηλικία των 26 ετών. Σύμφωνα με τη μελέτη, το 78% των συμμετεχόντων δεν δυσανασχέτησε ποτέ με το φύλο του. Περίπου το 19% γινόταν περισσότερο ικανοποιημένο με την πάροδο του χρόνου και μόνο το 2% γινόταν λιγότερο ικανοποιημένο με την πάροδο του χρόνου.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι συμμετέχοντες των οποίων η δυσφορία για το φύλο κυμαινόταν με την πάροδο του χρόνου – τόσο η αυξανόμενη όσο και η μειούμενη δυσφορία – ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν χαμηλότερα αισθήματα αυτοεκτίμησης και να έχουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθηματικά προβλήματα. Σημειώνεται επίσης ότι οι συμμετέχοντες που είχαν μη ετεροφυλόφιλο σεξουαλικό προσανατολισμό ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν κυμαινόμενα επίπεδα δυσαρέσκειας για το φύλο τους κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της πρώιμης ενήλικης ζωής. “Η μη ικανοποίηση από το φύλο, ενώ είναι σχετικά συχνή κατά την πρώιμη εφηβεία, σε γενικές γραμμές μειώνεται με την ηλικία και φαίνεται να σχετίζεται με χειρότερη αυτοαντίληψη και ψυχική υγεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάπτυξης”, εξήγησαν οι ερευνητές σε μια σύνοψη της έκθεσης.
Η Mary Rice Hasson, διευθύντρια του προγράμματος Person and Identity Project στο Ethics and Public Policy Center, δήλωσε ότι η μελέτη επιβεβαιώνει “αυτό που οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν διαισθητικά”. Ένα παιδί που βιώνει δυσφορία για το αναπτυσσόμενο σώμα του ή την προοπτική να ωριμάσει σε γυναίκα ή άνδρα, είναι συντριπτικά πιθανό να ξεπεράσει αυτά τα συναισθήματα, χωρίς παρέμβαση”, δήλωσε η Hasson. “Η εφηβεία δεν είναι ασθένεια – είναι μια φυσική διαδικασία ανάπτυξης. Μερικές φορές αυτό είναι δυσάρεστο, αλλά -όπως δείχνει η μελέτη- η δυσφορία διαλύεται με την πάροδο του χρόνου”.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε ολόκληρη την Ευρώπη, η συνταγογράφηση φαρμάκων για την αλλαγή φύλου και η διαθεσιμότητα χειρουργικών επεμβάσεων αλλαγής φύλου για ανηλίκους έχει γίνει μείζον θέμα συζήτησης. Τέτοιες συνταγές και επεμβάσεις για παιδιά απαγορεύονται σε σχεδόν δύο δωδεκάδες πολιτείες, αλλά παραμένουν νόμιμες σε περισσότερες από τις μισές πολιτείες.
Η Hasson εξέφρασε την ανησυχία της ότι οι σύμβουλοι πιέζουν τους γονείς να παρέχουν αυτά τα φάρμακα και τις διαδικασίες που αλλάζουν τη ζωή των παιδιών τους, ενώ το μόνο που χρειάζονται είναι χρόνο για να νιώσουν πιο άνετα με το σώμα τους.
“Δυστυχώς, αυτό που δεν δίνεται σήμερα στα παιδιά μας είναι χρόνος – χρόνος για να βιώσουν και να ξεπεράσουν τα φυσικά (μερικές φορές επώδυνα) στάδια της εφηβικής ανάπτυξης, μαζί με τη διαβεβαίωση ότι, με τον καιρό, θα νιώσουν τελικά άνετα στο σώμα τους”, δήλωσε ο Hasson. “Αντ’ αυτού, οι ειδικοί σε θέματα φύλου και οι σύμβουλοι πείθουν τους γονείς ότι τα παιδιά τους βρίσκονται σε κρίση και χρειάζονται αναστολείς της εφηβείας ή άλλες ορμονικές παρεμβάσεις. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό που πραγματικά χρειάζονται είναι επιβεβαίωση και χρόνο για να ωριμάσουν”.
Μια άλλη πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στη Φινλανδία νωρίτερα φέτος, διαπίστωσε ότι η παροχή στους εφήβους φαρμάκων ή χειρουργικών επεμβάσεων για τους διεμφυλικούς δεν παρείχε καμία στατιστικά σημαντική μείωση των θανάτων από αυτοκτονίες. Αντίθετα, η μελέτη διαπίστωσε ότι τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών φαίνεται να έχουν τις ρίζες τους στο υψηλό ποσοστό συννοσηρότητας της ψυχικής υγείας μεταξύ των νέων που αυτοπροσδιορίζονται ως διεμφυλικοί.