Ο σύγχρονος άνθρωπος καθοδηγείται από τον κανόνα «είμαι ελεύθερος να κάνω ό,τι θέλω από τη στιγμή που δεν βλάπτω τον άλλον» και «περισσότερα δικαιώματα με όσο το δυνατόν λιγότερες υποχρεώσεις». Αυτή η νοοτροπία μάς οδηγεί σε έναν διογκούμενο ατομικισμό και σε μια αυξανόμενη αυτάρκεια, καθώς επίκεντρο των πάντων γίνεται το άτομο και οι προσωπικές επιθυμίες και διαθέσεις του, χαλαρώνοντας τις σχέσεις του με τους άλλους, με αποτέλεσμα να χάνει την επαφή του με έννοιες, όπως το καλό του συνόλου, και εκείνες τις αξίες που αποτελούσαν πυξίδα για την πορεία του στη ζωή.

Το κάλεσμα να είμαστε μαθητές του Χριστού δεν αφορά μόνο στη ζωή της προσευχής – που είναι απαραίτητη. Αφορά επίσης και στον τρόπο που τοποθετούμαστε και που συμπεριφερόμαστε προς τους άλλους και μέσα στην κοινωνία. Γι’ αυτό τον λόγο, κι επειδή η Εκκλησία ενδιαφέρεται για όλες τις καταστάσεις που εμπλέκουν τον άνθρωπο, στη διαδρομή της ιστορίας πρότεινε ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές για την καθημερινότητα, ώστε να μπορούμε όχι μόνο να ενεργήσουμε ως χριστιανοί μέσα στην κοινωνία, αλλά και να συμμετάσχουμε στην οικοδόμηση μιας κοινωνίας πιο δίκαιης, όπου είναι καλό να ζούμε.

Η Εκκλησία δεν αρνήθηκε ποτέ, κατά τα λόγια του πάπα Λέοντος ΙΓ΄, να πει τον «λόγο που της αναλογεί» για τα θέματα της κοινωνικής ζωής. Η Κοινωνική Διδασκαλία της Εκκλησίας ή «κοινωνική σκέψη της Καθολικής Εκκλησίας» αποτελεί έναν πλούσιο στοχασμό γύρω από το κοινωνικό και πολιτικό πεδίο, με επίκεντρο τον άνθρωπο. Πρόκειται για ένα μοναδικό σύνολο κειμένων που συνθέτουν το Σώμα της Διδασκαλίας της Καθολικής Εκκλησίας. Το Ποντιφικό Συμβούλιο για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη εξηγεί ότι η Κοινωνική Διδασκαλία της Εκκλησίας “είναι η έκφραση του τρόπου που η Εκκλησία κατανοεί την κοινωνία και τη θέση της αναφορικά με τις κοινωνικές δομές και αλλαγές”. Aναπτύχθηκε από τη διδασκαλία των παπών γύρω από το σύγχρονο κοινωνικό ζήτημα, αρχής γενομένης από την εγκύκλιο Rerum Novarum του πάπα Λέοντος ΙΓ’ (1891). Είναι ένας πλούσιος “θησαυρός γνώσης για τον τρόπο που μπορεί να οικοδομηθεί μια δίκαιη κοινωνία, καθώς και για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει μια ζωή αγιότητας μέσα στις προκλήσεις της σύγχρονης κοινωνίας”, λέει η Καθολική Ιεραρχία των ΗΠΑ. Η Κοινωνική Διδασκαλία της Εκκλησίας αποτελείται από μια παράδοση παπικών, συνοδικών και επισκοπικών εγγράφων. Οι βάσεις της είναι ο άνευ όρων σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου. Οι δέκα βασικές αρχές της είναι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου, το κοινό καλό, η ιδιαίτερη προσοχή προς τους πιο αδύναμους, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του ατόμου, η αρχή της επικουρικότητας, η οικονομική δικαιοσύνη, η διαφύλαξη του περιβάλλοντος, η ειρήνη και ο αφοπλισμός, η συμμετοχή του ανθρώπου στη ζωή της κοινότητας, η παγκόσμια αλληλεγγύη και ανάπτυξη.

Η Εκκλησία δεν προτείνει έναν ιδανικό κόσμο, ούτε και περιγράφει μια “χριστιανική κοινωνία”. Αλλά απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως – όχι μόνο στους χριστιανούς – θέλοντας να βοηθήσει τον άνθρωπο να βρει στην καθημερινότητά του σταθερά σημεία αναφοράς για να προσανατολιστεί και να κάνει συνεπείς και συνεκτικές επιλογές ζωής.

Πώς μπορούν να διδαχθούν οι άνθρωποι κάποιες από τις αρχές αυτές και να γίνουν φορείς αξιών στην κοινωνία που θα οικοδομήσουν; Πρώτα απ’ όλα με την παιδεία. Στον τομέα αυτόν, τα καθολικά σχολεία, έχουν έναν σημαντικό ρόλο να παίξουν κι ένα δύσκολο καθήκον να φέρουν εις πέρας. Ρωτήσαμε τους υπευθύνους των Καθολικών Σχολείων με ποιον τρόπο εφαρμόζουν τις αρχές της Κοινωνικής Διδασκαλίας της Εκκλησίας στην εκπαίδευση που δίνουν στους μαθητές τους. Πώς διδάσκεται η Κοινωνική Διδασκαλία στο περιβάλλον του σχολείου; Ποια είναι η προσωπική εμπειρία των εκπαιδευτικών; Τι αποκομίζουν τα παιδιά; Πώς προσδοκούν ότι θα μεταφέρουν αργότερα οι νέοι άνθρωποι αυτή την παιδεία στην κοινωνία; Σας παρουσιάζουμε σε αυτό το διαδικτυακό τεύχος τις απαντήσεις των Αδελφών των Χριστιανικών Σχολείων, των Αδελφών του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως, των Ουρσουλινών, και των Μαριανών αδελφών, καθολικών Ταγμάτων που έχουν ως αποστολή τους τη μόρφωση και τη διαμόρφωση ολοκληρωμένων ανθρώπων.

Περιεχόμενα 1135

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ
– Τι είναι το καθολικό σχολείο;
– Η διαπαιδαγώγηση στις Αρχές της Κοινωνικής Διδασκαλίας της Εκκλησίας στα Σχολεία των Μαριανών Αδελφών
– Η Ελληνογαλλική Σχολή Ουρσουλινών
– Οι Αδελφές του Αγίου Ιωσήφ της εμφανίσεως
– Οι Αδελφοί των Χριστιανικών Σχολείων

ΑΡΘΡΑ
– Μαρτυρία: Πώς με βοήθησε η φοίτησή μου στο Λεόντειο Λύκειο
– Μαρτυρία: Η φοίτησή μου στην Ελληνογαλλική Σχολή Jeanne d’Arc
– Μαρτυρία: Εντυπώσεις από τη φοίτησή μου στο Λεόντειο Λύκειο Πατησίων

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
–Το κενό που αφήνει ο Θεός είναι ένα κάλεσμα

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
– Βιβλιοπαρουσίαση: Ο ένας και τριαδικός Θεός: Η συμβολή του Τερτυλλιανού στη θεολογική διατύπωση του τριαδικού δόγματος
– Βιβλιοπαρουσίαση: Η Μεταρρύθμιση ως ιστορική και εκκλησιολογική πρόκληση: Μια προσέγγιση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας κατά την Ομολογίαν Πίστεως του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Δοσιθέου

ΕΙΔΗΣΕΙΣ